Beste vrienden,

Bijna iedereen in Roemenie heeft een bijnaam, dat gaat zover dat veel mensen elkaars echte naam niet eens kennen Een van onze straatkinderen werd Madonna genoemd, 
ze was vooraan in de twintig en ze had al vier kinderen, waarvan er toen twee naar een staatskindertehuis zijn gegaan.
Een, een kleuter van ongeveer twee jaar, had ze nog bij zich. 

Ze kwamen elke dag naar onze gaarkeuken voor een warme maaltijd.

Het kind gebruikte ze om te bedelen, met een baby op de arm geven de mensen gemakkelijker. Maar ze waren dakloos, al zo lang als ik weet. Zijn moeder Madonna, was een echt straatkind en ze sliepen in de riolen of in een kelder onder het station of in een kraakpand. Ik weet nu niet hoe het met ze gaat, ik hoop dat ze een plekje hebben gevonden!

Zo proberen we nu ook te helpen in Sierra Leone, in India en zelfs in Nederland, waar we ook een spreekbuis willen zijn voor kinderen in de verdrukking. De nood is hier meestal niet materieel, maar meer structureel, Door het starre ambtelijke systeem. En er zijn te weinig opvangplaatsen!

Theo van Hoof